ad

Pierwszym objawem zaćmy jest niewyraźne widzenie, którego nie są w stanie skorygować okulary ani soczewki kontaktowe. Po pewnym czasie dołącza się zamglone widzenie, którego nasilenie wzrasta wraz z upływem czasu. Leczenie zaćmy jest wyłącznie chirurgiczne. Podczas zabiegu usuwana jest zmętniała soczewka, a w jej miejsce wstawiana jest nowa, sztuczna, dobrana tak, aby zapewnić pacjentowi jak najlepsze widzenie, nawet bez okularów.

Kto jest zagrożony wystąpieniem u niego zaćmy?

Wyróżnia się dwa typy zaćmy: wrodzoną i nabytą. Zaćma wrodzona jest obserwowana bezpośrednio po urodzeniu i jest najczęstszą przyczyną ślepoty wśród dzieci. Występuje u 2 na 100.000 żywych urodzeń. Może rozwinąć się w wyniku infekcji wewnątrzmacicznej lub w sytuacji, gdy matka przyjmowała w ciąży leki (steroidy, sulfonamidy), szczególnie w pierwszym trymestrze. Zaćma występuje również u dzieci z wadami chromosomowymi, takimi jak zespół Downa, zespół Edwardsa czy zespół Pataua. Galaktozemia czy mannozydoza zaliczane do chorób metabolicznych także sprzyjają wystąpieniu zaćmy. Niska masa urodzeniowa oraz występowanie innych schorzeń lub wad budowy narządu wzroku również nie pozostają bez znaczenia. Co ciekawe, w 1/3 przypadków zaćma wrodzona jest przekazywana przez rodziców w sposób autosomalny dominujący.

Zaćma nabyta jest najczęstszą przyczyną utraty lub upośledzenia wzroku wśród osób dorosłych. Szacuje się, że aż 40% populacji w wieku powyżej 74. roku życia w wyniku zaćmy widzi nieprawidłowo. Zaćma nabyta dzieli się na zaćmę starczą i wtórną. Najczęstsza jest zaćma starcza, której częstość występowania wzrasta wraz z wiekiem. Nie da się określić bezpośredniego czynnika powodującego jej rozwój, ale wymienia się tutaj czynniki fizyczne i biochemiczne, które uszkadzają struktury białkowe i systemy usuwania wolnych rodników. Szkodliwy wpływ ma promieniowanie jonizujące, ultrafioletowe oraz podczerwone. Na każdy z tych rodzajów promieniowań jesteśmy narażeni w codziennym życiu, a bezpośrednią ochronę oczu można zapewnić wyłącznie przed promieniowaniem ultrafioletowym. Należy w tym celu nosić okulary lub soczewki kontaktowe z filtrami UV. W powstawaniu zaćmy starczej dużą rolę odgrywają także czynniki genetyczne.

"Oczywiście jest pewna grupa pacjentów zagrożonych zaćmą w młodszym wieku, to są osoby z cukrzycą, zwłaszcza te z cukrzycą typu pierwszego, gdzie zaćma rozwija się u nich często przed 40. r.ż. i te osoby wymagają operacji szybciej. Są też osoby ze schorzeniami genetycznie uwarunkowanymi siatkówki, to są osoby ze zwyrodnieniem barwnikowym siatkówki, u których oprócz choroby siatkówki pojawia się właśnie w młodszym wieku zaćma i osoby obciążone chorobami wymagającymi długotrwałej sterydoterapii bądź terapii innymi lekami, które mogą wywołać zaćmę"- mówi specjalista okulistyki dr n. med. Agnieszka Kudasiewicz-Kardaszewska w wypowiedzi dla portalu abczdrowie. Leczenie zaćmy kosztuje prywatnie od 1.790 zł (więcej www.tourmedica.pl/kliniki/leczenie-zacmy/warszawa ).

Zaćma wtórna rozwija się w przebiegu innych chorób, na skutek terapii schorzeń lub w wyniku niekorzystnych czynników środowiskowych. Jej powstaniu sprzyjają zaburzenia w obrębie gałki ocznej, takie jak zapalenia, jaskra, urazy, a także metalowe ciała obce występujące w jej wnętrzu i guzy wewnątrzgałkowe. Wśród najczęstszych przyczyn ogólnoustrojowych wymienić należy cukrzycę, a także niedoczynność przytarczyc, chorobę Wilsona, dystrofię miotoniczną, a nawet atopowe zapalenie skóry.

Na wystąpienie zaćmy wtórnej szczególnie narażeni są hutnicy, którzy mają przewlekły kontakt z promieniowaniem podczerwonym oraz osoby poddane długotrwałemu zawodowemu działaniu promieniowania jonizującego. Wystąpieniem zaćmy wtórnej są zagrożeni pacjenci leczeni lekami steroidowymi (schorzenia ogólnoustrojowe), amiodaronem (stosowanym w leczeniu zaburzeń rytmu serca), chloropromazyną czy solami złota. Terapia nowotworów głowy i szyi promieniowaniem jonizującym również wywołuje powikłanie w postaci zaćmy wtórnej.