Alina Dąbrowska (z domu Bartoszek) urodziła się w miejscowości Biała, koło Zgierza, 23 kwietnia 1923 r. Była najmłodszą z czwórki rodzeństwa. Ojciec był sekretarzem gminnym. Po kilku latach przyjechali do Pabianic. Jej tata zaczął pracować w magistracie. Do czasu wysiedlenia, w 1940 roku, rodzina mieszkała w kamienicy przy ul. Żwirki i Wigury 15.

W czasie II wojny światowej Dąbrowska działała w Szarych Szeregach. Udzielała tajnych lekcji gimnazjalistom. Zatrudniona była w rodzinnych Pabianicach, w niemieckiej fabryce zbrojeniowej Lohmannwerke z Bielefeldu. W 1942 została aresztowana za pracę konspiracyjną i osadzona na rok w łódzkim więzieniu. W 1943 wywieziono ją do KL Auschwitz - otrzymała nr 44165. Była tam poddawana pseudomedycznym eksperymentom doktora Mengele. Więziono ją też w czterech innych obozach zagłady: Ravensbruck, Malchow, Buchenwald i Leipzig. Przeżyła dwa marsze śmierci. Po powrocie z obozów uzupełniła swoje wykształcenie i zdała maturę. Pani Alina uczyła się w II LO (w październiku 2015 roku przyjechała do nas na obchody 100-lecia szkoły). Studiując prawo międzynarodowe, rozpoczęłą pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.

Jako świadek historii spotykała się z uczniami i studentami w Polsce i w Niemczech. Brała również udział w spotkaniach byłych więźniów obozów koncentracyjnych. Swoją historię opowiedziała m.in. Wiktorowi Krajewskiemu, dzięki czemu powstała poruszająca książka „Wiem, jak wygląda piekło”.