- Wpłynęły dwie propozycje – przyznaje Krzysztof Habura, starosta. - Ale nie my nadajemy nazwy, choć to skrzyżowanie ulic powiatowych. Nie mieliśmy nawet takiego celu.
 
Oto propozycje: „Rondo honorowych dawców krwi” i „Karola Nicze”.
 
- Do nas spłynęła propozycja od Towarzystwa Muzycznego Karola Nicze – mówi prezydent Grzegorz Mackiewicz. - I bardzo nam się spodobała.
 
Karol Nicze – uzdolniony pianista, muzyk, jazzman z Pabianic – nie ma w mieście ulicy swojego imienia. 
 
- Przez lata miał jazzowy zespół, który koncertował pod nazwą "Niczego sobie orkiestra" - przypomina artysta plastyk Norbert Hans. - Podoba mi się pomysł, żeby rondo nazwać jego imieniem.
 
Z zespołem "Niczego sobie orkiestra" objechał niemal cały świat.
 
 
Przez lata Hieronim Ratajski - prezes Towarzystwa Muzycznego im. Karola Nicze zabiegał o nazwanie jego imieniem skweru lub ulicy.
 
- Od 10 lat nie udało się tego zrobić. Wszyscy kiwali głową, potakiwali, ale efektów nie było - mówi Ratajski. - Mam nadzieję, że teraz wreszcie się uda.
 
21 listopada będzie piąty Ogólnopolski Konkurs Pianistyczny im. Karola Nicze. Odbywa się co dwa lata. W tym roku zaplanowano go w auli Państwowej Szkoły Muzycznej I i II st. 
w Pabianicach, przy ul. Grobelnej 6. Przeznaczony jest dla uczniów klas fortepianu szkół muzycznych I i II stopnia.
 
 
Biografia Karola Nicze:
 
Karol Jerzy Nicze urodził się 18 listopada 1944 roku w Pabianicach. W latach 1951 - 1958 uczył się w Szkole Podstawowej nr 1 w Pabianicach. W tym okresie (lata 1951 - 1955) rozpoczął naukę gry na fortepianie pod opieką pani Alicji Kicmanowej w Ognisku Muzycznym utworzonym przy PZPB w Pabianicach.
W latach 1958 - 1963 był uczniem Państwowego Liceum Muzycznego im. H. Wieniawskiego w Łodzi.
W latach 1963 - 1968 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (PWSM) w Łodzi w klasie fortepianu prof. Bożeny Matulewicz-Szymonowiczowej. Studia ukończył dyplomem z wyróżnieniem (21.05. 1968).
6 listopada 1966 roku umarł ojciec Alojzy Nicze, zostawił żonę i dwóch synów: 22-letniego Karola i 19-letniego Andrzeja.
    
W okresie od marca do września (2.03 - 30. 09) 1967 roku Karol uzyskał zezwolenie władz uczelni na pracę zarobkową w Zakładowym Domu Kultury (ZDK) przy PZPB w Pabianicach. 
W okresie od października 1967 roku do końca studiów (tzn. do czerwca 1968 roku) pobierał stypendium naukowe ufundowane przez Towarzystwo im. Fryderyka Chopina w Warszawie.
15 kwietnia 1967 roku zawarł związek małżeński z Lucyną Welfel.
W roku 1968 brał udział w Konkursie Kameralnym im. Kiejstuta Bacewicza w Łodzi w kategorii duetów, razem z Władysławem Marchwińskim ( skrzypce ). Duet ten uzyskał I nagrodę.
W okresie od października 1968 roku do czerwca 1977 roku pracował w Państwowej Szkole Muzycznej I i II stopnia w Pabianicach jako nauczyciel klasy fortepiany.
15 marca 1969 roku urodził się syn Rafał.
 
W okresie od października 1969 roku do października 1975 roku pracował w łódzkiej Rozgłośni Radiowej, w orkiestrze, której dyrektorem był Henryk Debich.
W roku 1970 został laureatem VIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie (7-25 październik 1970). Zwycięzcą tego konkursu został Garric Ohlsson, a najlepszym z Polaków był Piotr Paleczny. Do chwili obecnej Karol Nicze jest jedynym absolwentem łódzkiej PWSM, który uzyskał wyróżnienie w tym konkursie.
 
Od 1970 roku rozpoczął współpracę z Wytwórniami Filmów: Fabularnych, Oświatowych i Animowanych (Semafor) w Łodzi. Nagrywał fragmenty muzyki fortepianowej do wielu filmów fabularnych (m. in. "Noce i Dnie", "Dagna", "Kariera Nikodema Dyzmy") i animowanych (kreskówek, dobranocek). Jego interpretacja walca z "Nocy i Dni" została zachowana przez twórców filmu w fonotece jako odrębny utwór. Współpracował z wieloma kompozytorami muzyki filmowej, szczególnie bliskie kontakty miał z Piotrem Hertlem i Piotrem Marczewskim.
Od początku lat siedemdziesiątych współpracował z różnymi instytucjami organizującymi koncerty muzyczne i imprezy artystyczne (Filharmonie, Estrady, PAGART) jako solista, akompaniator i leader zespołu muzycznego.
17 grudnia 1977 roku ożenił się powtórnie z Magdaleną Szadkowską.
21 grudnia 1979 roku urodził się drugi syn Adam.
W 1979 roku zaczął pracować na statkach wycieczkowych amerykańsko-norweskiego armatora Roval Viking Line jako szef zespołu muzycznego Karol Nicze Band. Z muzykami Jerzym Kiełczewskim i braćmi Andrzejem i Jackiem Delongami stanowiącymi trzon zespołu muzycznego współpracował do końca swoich dni.
Zmarł 7 października 1999 roku w wyniku choroby nowotworowej.
W czasie swojej działalności artystycznej współpracował z wieloma artystami scen polskich: muzykami, śpiewakami operowymi - Tadeuszem Kopackim, Hiolskim, Tarasewiczem, Paulosem Raptisem, Kazimierzem Kowalskim, Łucją Wierzbińską; piosenkarzami - Marią Koterbską, Ireną Santor, Łucją Prus, Haliną Fronckowiak, Zdzisławą Sośnicką, Joanną Rawik, Alicją Majewską, Ewą Kuklińską, Katarzyną Skrzynecką; aktorami - Hanką Bielicką, Krystyną Sienkiewicz, Igą Cembrzyńską, Barbarą Dziekan, Markiem Perepeczką, Ireneuszem Kaskiewiczem, Stanisławem Kwaśniakiem.