Był to pomysł Katarzyny Wawrzyńczak, uczennicy kl. 2 c. Dziewczyna pisze wiersze i chciała się nimi podzielić ze swoimi kolegami i koleżankami ze szkoły.

Przygotowała na wieczór poetycki jedenaście własnych tekstów. Trzy recytowała sama, a do ośmiu zaprosiła koleżanki i polonistkę. Interpretacje wierszy przeplatane były występami tanecznymi i nostalgicznymi piosenkami.

Uroczystość przeniosła uczniów i zaproszonych gości w czasy dwudziestolecia międzywojennego, w których Polki wywalczyły dla siebie prawa polityczne a symbolem tej walki – do dzisiaj – są parasolki.

- Jedną z zalet i wartości obcowania z poezją jest to, że stwarza ona w naszej wyobraźni rzeczywistości, które są quasi- realne. Poezja daje również impuls do przetwarzania najbardziej zmetaforyzowanej rzeczywistości, myśli czy idei na taką , która odnosi się do realnego i konkretnego człowieka – mówi Katarzyna Wawrzyńczak.

Wiersze recytowały uczennice z kl. 2c: Weronika Gajzler, Ernestyna Kopaczewska, Emilia Kowalczyk, Martyna Krakowska, Julia Liwińska, Dagmara Olejnik, Martyna Pawlusiak, Alicja Woźniak oraz Izabela Poczta, nauczycielka.