ad

Ekspozycja „Afrykańskie dary Petera Majoka” prezentuje nowe nabytki z zakresu etnografii afrykańskiej, które podarował pabianickiemu muzeum Peter Majok. Otwarcie wystawy 10.06.2009 r. o godz. 13.00. Wystawa czynna do 29 sierpnia 2009 r.
Darczyńca mieszka w Niemczech, ale urodził się i wychował w Pabianicach. Ukończył I Liceum Ogólnokształcące. Z kraju wyjechał w 1987 roku, ale wciąż czuje się duchowo związany z naszym miastem.
Peter Majok zafascynowany jest Afryką, zarówno jej krajobrazami, przyrodą, jak i dawną kulturą. Darczyńca twierdzi, że pasję tę częściowo zawdzięcza Muzeum Miasta Pabianic, gdzie jako młody człowiek oglądał wystawy poświęcone kulturze i sztuce Afryki (ze zbiorów MMP, z kolekcji Witolda Eichlera). Fascynacja Afryką doprowadziła go do kolejnej pasji – kolekcjonerstwa (posiada prywatne zbiory sztuki afrykańskiej, które mają dla niego duże znaczenie).
Przedmioty podarowane Muzeum przez Petera Majoka to obiekty z dziedziny afrykańskiej sztuki o charakterze kultowo – religijnym, wyrażające określoną magiczną treść. Sztuka Afryki normowana jest przez trzy elementy: wiarę w bogów i duchy, kult przodków oraz magiczne kierowanie energią poprzez czary i fetysze. Eksponaty przekazane do zbiorów muzealnych pełniły w swoim środowisku właśnie takie funkcje, dla Afryki plemiennej miały przede wszystkim znaczenie kultowe.
Należy podkreślić, że dary dla Muzeum Miasta Pabianic Peter Majok zadedykował pabianickim dzieciom z przesłaniem realizowania marzeń o podróżach oraz poznawania innych kultur i obyczajów, co jest najlepszą metodą zrozumienia świata.
Wśród zabytków prezentowanych na wystawie szczególną uwagę zwraca tykwa na wino palmowe ozdobiona misternymi oplotami z włókien roślinnych oraz czaszką małpki i dwiema czaszkami antylopy. Jest to obiekt wytworzony w Kamerunie przez plemię Bamileke na początku XX wieku.
Równie ciekawe i niezwykłe są rzeźby plemienia Bamileke z Kamerunu, datowane na początek XX w., przedstawiające zmarłych przodków rodziny królewskiej: dwie żeńskie, zwane nketuok oraz dwie męskie tzw. djifusi.
Jednym z ciekawszych darów jest drewniana rzeźba przedstawiająca żeńskiego przodka plemienia Bakongo z Kongo datowana na lata 1940 -1950. W tylnej części ciała przymocowane są dwie czaszki małpek z muszlami, natomiast w przedniej małe figurki ludzkie z kości słoniowej nanizane na sznurek. Takie elementy świadczą o tym, iż w środowisku plemiennym figura ta pełniła funkcję fetysza.
Fetyszami są również trzy drewniane lalki tzw. Akua ba z plemienia Aszanti (Ghana) datowane na pierwszą połowę XX w. Fetysze te miały powodować poczęcie dziecka oraz szczęśliwy poród. Bardzo ciekawa jest niewielka (wys. 26 cm) rzeźba kobiety z plemienia Bangwa (Kamerun) datowana na pocz. XX w. nosząca ślady składanych przed nią ofiar.
Ponadto wśród darów Petera Majoka znalazły się: rytualno – kultowa rzeźba figuralna (pocz. XX w.) pochodząca z plemienia Luba (Kongo, Katanga), tzw. twarzowa maska „Ngontang” (pocz. XX w.) pochodząca z plemienia Fang, które zamieszkuje tereny północnego Gabonu oraz południowego Kamerunu, tzw. hełmowa maska „lipiko” (połowa XX w.) pochodząca z plemienia Makonde zamieszkującego tereny Tanzanii i Mozambiku, drewniana maska przedstawiająca ducha opiekuńczego wywodząca się najprawdopodobniej z plemienia Senufo, który to lud zamieszkuje pas ziemi biegnący od południowych granic Mali, poprzez Ghanę, Burkina Faso aż do Wybrzeża Kości Słoniowej. Ostatnim z zabytków prezentowanych na ekspozycji jest proca drewniana wykonana i używana przez plemię Kru, które zamieszkuje pogranicze Liberii i Wybrzeża Kości Słoniowej. Proca, datowana na pierwszą połowę XX w., wykonana jest z niezwykłą starannością. Wykorzystywana była podczas polowania na gryzonie i ssaki.

Beata Borycka