Nie chodzi przy tym o to, że jest gdzieś brudno, ciuchy wysypują się z kontenerów, kibole pomazali elewację albo że psie kupy leżą na chodniku. Takie rzeczy zdarzają się wszędzie i dość łatwo je usunąć. Są w mieście kamienice, place, miejsca zaniedbane od lat.

A jakie są najbardziej wstydliwe miejsca w Pabianicach? Przede wszystkim te, które widzą podróżni wjeżdżający do miasta i przejeżdżający przez nie w drodze do Bełchatowa czy Łasku.

W centrum miasta metalowa kostka - SDH Trzy Korony, już nie jest przedmiotem dumy. Odstrasza brudna elewacja, a na dachu tkwi nieczynny neon w postaci trzech koron. Nie świeci się (pewnie z oszczędności).

Wstydem jest również sąsiednia (za paskudnym parkingiem przy SDH) kamienica na rogu Kilińskiego i Kolbego.

To również plac na Starym Rynku z rozsypującym się pomnikiem Bojowników o Wyzwolenie Społeczne i Narodowe (jego istnienie powoli dobiega końca).

Stoi, chyba siłą woli, kino Mazur przy ul. św. Jana. Dach się zawalił i wpadł do środka. Właściciel próbuje sprzedać zabytek.

Trochę lepiej wygląda dawna szkoła położnych przy ul. Zamkowej 1. Otwarte drewniane okiennice z połamanymi szczebelkami pozwalają zajrzeć do środka przez brudne szyby okien.

Po drugiej stronie ulicy straszy kuta brama wiodąca do tkalni dawnego Pamoteksu.

Odrapana ściana i odpadający tynk nie zachęca do wejście do hali sportowej i krytej pływalni MOSiR-u.

Powodem do wstydu w Pabianicach są też różnego rodzaju kibicowskie napisy na murach. Wulgarne, rasistowskie, antysemickie. I jeszcze butelki po wódkach, tzw. „małpki”, o które można się potknąć na ulicach i w bramach.

A jakie miejsca w Pabianicach, według was, zasługują na miano wstydu?