W prowadzonych przez „Agrafkę” działaniach uczestniczyli eksperci, reprezentanci Komendy Powiatowej Policji, Straży Miejskiej w Pabianicach, Miejskiego Centrum Pomocy Społecznej z Wydziału Profilaktyki i Wspierania Rodziny oraz Zespół Interdyscyplinarny ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie. Specjaliści przeprowadzili szereg spotkań w szkołach podstawowych i ponadpodstawowych, podczas których poruszali tematy, takie jak: cyberprzemoc, przemoc rówieśnicza, doświadczanie przemocy, reagowanie na przemoc oraz formy przemocy.

Ponadto szkoły samodzielnie realizowały działania. W placówkach zorganizowany został m.in dzień koloru pomarańczowego, rozdawanie pomarańczowych wstążek, tworzenie plakatów, filmików i prezentacji dotyczących nie tylko samej przemocy, ale też jej przeciwdziałania. W kampanię włączyło się 14 szkół (SP 1, SP 2, SP 3, SP 5, SP 8, SP 9, SP 13, SP 14, SP 17, I LO, II LO, ZS nr 2, ZS nr 3, Szkoła Optima).

W ramach kampanii wolontariusze „Agrafki” przez okres jej trwania prowadzili akcję lokalną „Pomarańczowa wstążka”, podczas której rozdawali mieszkańcom pomarańczowe balony z wstążką i informacją, gdzie można się zgłosić po pomoc.

Podsumowanie kampanii miało miejsce 17 listopada w kinie Helios, gdzie zorganizowana została akcja „po-MOC, nie prze-MOC”. Podczas tego wydarzenia uczestnicy mogli obejrzeć premierową odsłonę spotu społecznego „STOP”, zrealizowanego przez „Agrafki”. Ponad 180 osób, w tym ponad 150 uczniów, uczestniczyło w prelekcji poprowadzonej przez Annę Grabarczyk - współzałożycielkę i prezeskę zarządu Fundacji Huśtawka, dyplomowaną interwentkę kryzysową, pracowniczkę socjalną, trenerkę umiejętności społecznych.

Prowadzi ona szkolenia z zakresu interwencji kryzysowej, przeciwdziałania przemocy w rodzinie, wypalenia zawodowego i work - life balance. Specjalizuje się w pracy z osobami uwikłanymi w przemoc, z kobietami i dziećmi w kryzysie bezdomności. Jest również koordynatorką do spraw pomocowych Centrum Służby Rodzinie w Łodzi, interwentką kryzysową w Regionalnym Interwencyjnym Telefonie Zaufania dla Dzieci i Młodzieży.

Podczas tego wydarzenia miała również miejsce prezentacja działań wszystkich placówek w formie filmu.
Jak reagować na przemoc, jakie przybiera ona formy?

Anna Grabarczyk podczas prelekcji bardzo konkretnie, bez owijania w bawełnę, bez pięknych i okrągłych słów mówiła o przemocy. Odbiorcami była młodzież z pabianickich szkół.

- Każdy z was może powiedzieć stop, każdy z was może uratować komuś życie - rozpoczęła interwentka, omawiając różnicę między przemocą a agresją. - O agresji mówimy, gdy obie strony mogą się bronić, w przemocy nie ma równowagi sił – wyjaśniała pani Anna. - Zawsze jedna ze stron jest słabsza, nie może się obronić, bo wiele mechanizmów psychologicznych sprawia, że nie jest w stanie powiedzieć stop, nie jest w stanie się uwolnić. W agresji mamy równowagę sił, w przemocy jej brak.

W przemocy zawsze jest osoba słabsza, której trzeba pomóc, o którą trzeba zawalczyć. Dopóki tak się nie stanie, będzie trwał cykl przemocy.

- Ci, którzy przemocy doświadczają, wiedzą, jak to jest – dodaje. - Najpierw jest faza ostrej przemocy. To ten moment, w którym najczęściej przemoc zostaje ujawniona, są interwencje. To też sytuacja, gdy do szkoły przychodzi uczeń i mówi nie dam rady dłużej, to też sytuacja, gdy koleżanki przebierają się razem w szatni i kolejny raz widzą siniaki na ciele koleżanki, idą do pani pedagog i mówią, że coś się dzieje.

Potem jest okres miodowego miesiąca.

- Sprawca przeprasza, prosi o przebaczenie. Mówi kocham, zdenerwowałem się, są kwiaty, czekoladki, wyjścia do kina, restauracji – mówi Grabarczyk. - Napięcie zaczyna jednak wzrastać, zaczyna wszystko drażnić, pojawiają się awantury… cykl zatacza koło.

Rodzaje przemocy

- Najbardziej oczywista to przemoc fizyczna, bicie, popychanie, kopanie, duszenie, przypalanie papierosem, bicie pasem, policzkowanie, klaps – wylicza interwentka. - Przemoc psychiczna nie boli jednak mniej, jest nawet dotkliwsza. To wyzywanie, obrażanie, wyśmiewanie, wykluczanie z grupy… przerabianie zdjęć i wrzucanie na Facebooku.

Pamiętajmy - słowa mogą zabić – dosłownie, może zacząć się niewinnie, od tego, co wydaje się śmiesznym żartem.

- Mówi się, że dziecko przychodzi do szkoły z dwoma plecakami. Pierwszy plecak to ten zwykły, z książkami, zeszytami, piórnikiem, a drugi to cała reszta… może rozwód rodziców, przemoc, samotność, konflikty z kolegami, awantury, a może choroba – wylicza pani Anna.

Kolejna na liście jest przemoc seksualna – rozpowszechnianie, zmuszanie do oglądania zdjęć, filmów, do czynności seksualnych.

Okrutną formą przemocy jest również zaniedbanie zarówno w wymiarze fizycznym, jak i emocjonalnym.

- Mam nowy model Iphone’a, tata dowozi mnie do szkoły, ale jestem sama, czuję się samotna, mam wszystko, a nie mam najważniejszego – mówi pani Anna. - Nie mam relacji. To najgorsza forma przemocy wobec dzieci, osób starszych, niepełnosprawnych. Oni nie mają się jak bronić.

Przemoc ekonomiczna to wyliczanie, kontrolowanie wszystkich wydatków. Zabieranie pensji lub niewnioskowanie alimentów od rodzica. Nigdy nie występuje tylko jeden rodzaj przemocy – przemoc psychiczna jest zawsze…. I jest najdotkliwsza.

- Mam nadzieję, że ta cała kampania sprawi, że będziecie wiedzieć, jak nie krzywdzić, jak pomóc – zwracała się do młodzieży Anna Grabarczyk. - Przemoc jest nie tylko wtedy, gdy są widoczne obrażenia. Nie jest też prawdą, że niczego w tej sprawie nie możemy zrobić. Możemy powiedzieć stop, sprzeciwić się? Przemoc odbiera moc, strąca do otchłani. Zawsze możemy zareagować, powiedzieć: hej wydaje Ci się, że jesteś sama, nie wiem, co czujesz, ale widzę, że cierpisz… mogę z tobą posiedzieć, porozmawiać, mogę cię przytulić… wiem, że trudno zaufać i zwierzyć się z bolesnych rzeczy, ale jestem tu, widzę twoją krzywdę.

Zawsze można odmienić czyjeś życie, czasem jednym słowem, jednym gestem… nie musicie być profesjonalistami, żeby być z kimś. Być ze sobą i dla siebie. Szukanie pomocy to nie wstyd, to ogromna siła i hart ducha, to odwaga!

Po prelekcji uczestnicy przeszli na parking CH Tkalnia, by wziąć udział w happeningu „19 organizacji na 19 dni”. Odbyła się tam prezentacja każdej z 19 organizacji, po czym wspólnie stworzyli pomarańczową liczbę 19 na znak kampanii.