3 listopada Starostwo Powiatowe zgłosiło kandydaturę Zbigniewa Gajzlera do XI edycji nagrody im. prof. Aleksandra Gieysztora za zasługi dla ochrony dziedzictwa kulturowego

Fundatorem nagrody jest Fundacja Bankowa im. Leopolda Kronenberga. Nagroda ta przyznawana jest od roku 2000 w wysokości 50 tys. zł między innymi za "szczególne osiągnięcia dokonane w minionym roku lub w ciągu ostatnich kilku lat, całokształt działalności mającej na celu ochronę dziedzictwa kulturowego w dziedzinach, takich jak: utrwalenie i ochrona polskiego dziedzictwa kulturowego zagranicą, indywidualne inicjatywy mające na celu gromadzenie i ochronę śladów i pamiątek dziedzictwa kulturowego, upowszechnianie wiedzy o potrzebie i metodach ochrony dziedzictwa kulturowego w Polsce”.

Nagrodę przyznaje kapituła złożona z członków Rady i Zarządu Fundacji. Uroczyste wręczenie tego odznaczenia odbędzie się w lutym 2010 roku.

"Zbigniew Gajzler swoją działalnością reżyserską przyczynia się do promocji powiatu pabianickiego" - uznała Magdalena Werstak (członek Zarzadu Powiatu) i zgłosiła jego kandydaturę. Filmy Gajzlera o historii i losach mieszkańców naszego regionu znane są w całym kraju i zagranicą. To pabianiczanin, twórca filmów dokumentalnych, krótkometrażowych i scenarzysta. Ukończył Łódzką Szkołę Filmową. Pracował przy filmach: „Blaszany bębenek”, „Rodzina Połanieckich”, „Anioł śmierci”, „Wschodni wiatr”, „Młode wilki ½”, „Fotoamator” i wielu innych. Był współtwórcą pierwszego dokumentu o Pabianicach: „Sny i marzenia pioniera kinematografii”, filmu o Juliuszu Edwardzie Vortheil'u - pionierze polskiej kinematografii. Filmy, które przyniosły mu sławę w ostatnich latach, to: "Sarid" z 2005 r. - o zagładzie Żydów z pabianickiego getta i o ocalonym z holokaustu A. Bartelu-Biczu, którego losy stały się kanwą do powstania filmu, "Maestro" z 2007 r. - o światowej sławy pianiście Karolu Nicze, artyście, finaliście konkursu Chopinowskiego, „Skazani na Sybir” z 2009 r. , w którym utrwalone zostały losy pabianickich Sybiraków, zesłanych na daleki wschód w 1940 r.

Filmy Zbigniewa Gajzlera prezentowane były na festiwalach dokumentu i filmów żydowskich na arenie krajowej i międzynarodowej, między innymi podczas obchodów Światowego Dnia Holocaustu w Rzymie na Międzynarodowym Dniu Pamięci o Holokauście, na Festiwalu Czterech Kultur, Warsaw Jewish Film Festiwal, Camerimage, w Polskim Instytucie Kultury w Londynie podczas Światowego Dnia Pamięci Ofiar Holocaustu, Cinematec w Tel-Avivie, Centrum Kultury Żydowskiej w Krakowie, Festiwalu Filmowym w Berlinie, na uroczystym pokazie w Melbourne, w Los Angeles, Pradze, Rzymie, Sztokholmie, Sofii, Bukareszcie, Bratysławie, Wiedniu, Australii, Izraelu, Londynie, Berlinie, w Instytucie Kultury Polskiej w Pradze oraz w Sztokholmie.