„Piaskowe impresje” to ekspozycja prezentująca twórczość artysty amatora - Janusza Bonieckiego. Urodził się w 1946 roku w Pabianicach. Studiował chemię na Uniwersytecie Łódzkim. W czasach studenckich, m.in. za sprawą wujka, prof. Lecha Kunki uczestniczył fakultatywnie w zajęciach w PWSSP w Łodzi, gdzie jako wolny słuchacz brał udział w zajęciach z malarstwa. Tam ugruntowała się jego fascynacja sztuką, która do dziś jest jego pasją.

Janusz Boniecki od wczesnej młodości interesował się fotografią, doskonalił umiejętności w tej dziedzinie, uczestniczył w licznych konkursach i wystawach. Przez 35 lat zajmował się kolekcjonowaniem malarstwa i sztuki dekoracyjnej.

Prawdziwa przygoda z malarstwem zaczęła się w 2001 roku, kiedy powstały jego pierwsze obrazy malowane farbami akrylowymi. Tematem jego dzieł stały się motyle, które uważa za symbol wolności, lekkości i piękna.

Poszukując własnej drogi twórczej, w 2003 roku zastosował w swoich pracach piasek i małe kamienie. Pierwsze kilogramy piasku wypłukiwał z Grabi. Eksperymentują, wypracował niepowtarzalną technikę, tworząc kolaże, mozaiki, piaskowe obrazy. Miał kilka wystaw indywidualnych oraz zbiorowych. Jest laureatem licznych nagród i wyróżnień. Należy do Stowarzyszenia Plastyków Amatorów.

Stosowana przez Bonieckiego swoista technika tworzenia obrazów z piasku i kamieni, które chwytają światło pod różnymi kątami, pozwala na odbiór obrazów (zwłaszcza pejzaży) w różny sposób. W zależności od miejsca, z którego się na nie patrzy, a także w zależności od pory dnia, jego obrazy zmieniają efekty wizualne, co nie jest do osiągnięcia żadną inną techniką malarską. Prof. Ryszard Hunger twierdzi, że technika ta z jednej strony zawęża możliwości kolorystyczne, nie pozwala na mieszanie i nawarstwianie farby, ale z drugiej, przez naturalne ograniczenia, prowadzi ku wyrafinowaniu. Stylistyka intensywności, typowa dla współczesnego malarstwa, ustępuje tu miejsca stylistyce niuansu i kontemplacji. Nawiązuje tym do starej tradycji mozaiki i neoimpresjonistycznego dywizjonizmu, rozbijając plamę na małe cząstki.

Twórczość Bonieckiego, prowadzona w ciszy i skupieniu, odmierzona drobinami dobieranego koloru, nie polega na sile, ale na wrażliwości. Należy bowiem w tym miejscu podkreślić, że o oryginalności prac Janusza Bonieckiego decyduje nie tylko specyficzna technika, ale szczególna wrażliwość kolorystyczna oraz dojrzałe i przemyślane traktowanie formy.

Wystawę prac Bonieckiego będzie można oglądać w Muzeum Miasta Pabianic (Stary Rynek 1) do końca listopada.