1 Maja to Międzynarodowy Dzień Solidarności Ludzi Pracy. Święto to wprowadziła w 1889 roku II Międzynarodówka - dla upamiętnienia strajku w 1886 r. w Chicago, gdzie robotnicy fabryki maszyn rolniczych domagali się 8-godzinnego dnia pracy. Wkrótce strajk ten objął kolejne fabryki. Liczbę demonstrujących robotników w stanie Illinois policja oszacowała wówczas na ok. 610.000 osób. 3 maja 1886 r. wiecujący robotnicy zostali zaatakowani przez policję, która strzelała i zabiła cztery osoby. Nazajutrz w stronę policjantów poleciała bomba (na miejscu zginął jeden funkcjonariusz, kilkudziesięciu było rannych, w szpitalu zmarło siedmiu). Policja odpowiedziała ogniem. Czterech robotników zginęło. W Polsce majowe święto obchodzono po raz pierwszy w 1890 r. Do 1989 roku było to sztandarowe święto PRL-u. Pracownicy fabryk i instytucji oraz uczniowie szkół i studenci musieli (sprawdzano listy obecności) maszerować przed trybuną, na której stali partyjni dygnitarze, komendanci milicji obywatelskiej i działacze organizacji komunistycznych.