Przez lata Towarzystwo Muzyczne im. Karola Nicze zabiegało o nazwanie imieniem słynnego pianisty skweru lub ulicy. W 2016 roku padła propozycja, by nosiło je rondo u zbiegu ulic 20 Stycznia, Myśliwskiej i Waltera-Jankego. Tak się jednak nie stało. Nazwano je wówczas imieniem „Krwiodawców Polskiego Czerwonego Krzyża”.

Przeczytaj też: Rotmistrz Pilecki ma swoje miejsce w Pabianicach

Karol Nicze urodził się 18 listopada 1944 r. w Pabianicach. W latach 1951-1958 uczył się w Szkole Podstawowej nr 1. W tym okresie rozpoczął naukę gry na fortepianie w Ognisku Muzycznym utworzonym przy P.Z.P.B. W latach 1958 – 1963 był uczniem Państwowego Liceum Muzycznego im. H. Wieniawskiego w Łodzi.

W latach 1963-1968 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (PWSM) w Łodzi w klasie fortepianu. W roku 1968 brał udział w Konkursie Kameralnym im. Kiejstuta Bacewicza w Łodzi w kategorii duetów, razem z Władysławem Marchwińskim (skrzypce). W latach 1968-1977 pracował w Państwowej Szkole Muzycznej I i II stopnia w Pabianicach jako nauczyciel klasy fortepianu, a w latach 1969-1975 w łódzkiej Rozgłośni Radiowej w orkiestrze, której dyrektorem był Henryk Debich.

W roku 1970 został laureatem VIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Karol Nicze jest jedynym absolwentem łódzkiej PWSM, który uzyskał wyróżnienie w tym konkursie. 

W 1970 r. rozpoczął współpracę z Wytwórniami Filmów: Fabularnych, Oświatowych i Animowanych (Semafor) w Łodzi. Nagrywał fragmenty muzyki fortepianowej do wielu filmów fabularnych (m. in. Noce i Dnie, Dagny, Kariera Nikodema Dyzmy) i animowanych (kreskówek, dobranocek).

Jego interpretacja „Walca” z Nocy i Dni została zachowana przez twórców filmu w fonotece jako odrębny utwór. Od początku lat siedemdziesiątych współpracował jako solista z różnymi instytucjami organizującymi koncerty muzyczne i imprezy artystyczne.

W 1979 r. zaczął pracować na statkach wycieczkowych amerykańsko-norweskiego armatora Royal Viking Line jako szef zespołu muzycznego Karol Nicze Band. Z muzykami Jerzym Kiełczewskim i braćmi Andrzejem i Jackiem Delongami stanowiącymi trzon zespołu muzycznego współpracował do końca swoich dni.

Zmarł 7 października 1999 r. w wyniku choroby nowotworowej.